در میان اعیاد اسلامی، هیچ روزی به عظمت و شکوه عید غدیر نمی‌رسد. روزی که پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به فرمان الهی، ولایت و جانشینی امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابی‌طالب(علیه‌السلام) را در برابر دیدگان هزاران نفر اعلام کردند. این روز، نه‌تنها نقطه عطفی در تاریخ اسلام، بلکه فرصتی بزرگ برای ارتباط با حقیقت ولایت و بهره‌بردن از دریای رحمت الهی است. در این میان، حدیثی نورانی از امام صادق(علیه‌السلام) ما را با دریچه‌ای متفاوت از عظمت این روز آشنا می‌کند؛ دریچه‌ای که از مسیر «اطعام مؤمن» در شب عید غدیر می‌گذرد.

حدیثی که آسمان‌ها را به زمین پیوند می‌زند

امام صادق(علیه‌السلام) فرمودند:

مَنْ فَطَّرَ مُؤْمِناً فِی لَیْلَتِهِ فَکَأَنَّمَا فَطَّرَ فِئَاماً وَ فِئَاماً یَعُدُّهَا بِیَدِهِ عَشَرَةً فَنَهَضَ نَاهِضٌ فَقَالَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَا الْفِئَامُ قَالَ مِائَةُ أَلْفِ نَبِیٍّ وَ صِدِّیقٍ وَ شَهِیدٍ فَکَیْفَ بِمَنْ تَکَفَّلَ عَدَداً مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ أَنَا ضَمِینُهُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى الْأَمَانَ مِنَ الْکُفْرِ وَ الْفَقْرِ وَ إِنْ مَاتَ فِی لَیْلَتِهِ أَوْ یَوْمِهِ أَوْ بَعْدَهُ إِلَى مِثْلِهِ مِنْ غَیْرِ ارْتِکَابِ کَبِیرَةٍ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى‏

غذا دادن به یک مومن در روز عید غدیر ثواب اطعام یک میلیون پیامبر و صدیق «در راس آنها خود ائمه معصومین(علیهم السلام)» و یک میلیون شهید «در راس آنها حضرت عباس(علیه السلام) و شهدای کربلا» و یک میلیون فرد صالح در حرم خداوند را دارد.

بحار ج6 ص 303

در نگاه نخست، شاید این پاداش عظیم، فراتر از درک ما به نظر برسد. چگونه ممکن است اطعام تنها یک مؤمن در شب غدیر، برابر با اطعام فِئام‌ها باشد؟ و آن‌گاه که در ادامه، امام خود معنای فئام را توضیح می‌دهند ـ صد هزار نبی و صدیق و شهیدـ عظمت وعده الهی روشن‌تر می‌شود.

چرا اطعام در شب عید غدیر؟

غدیر، روز ولایت است؛ و ولایت بدون محبت، بی‌معناست. اطعام، یکی از عینی‌ترین جلوه‌های محبت است. کسی که در شب غدیر، سفره‌ای پهن می‌کند برای دیگر مؤمنان، در واقع تجلی عینی محبت خود به ولایت را نشان می‌دهد. این کار، اعلام عملیِ همدلی با ولی خدا و همراهی با جریان حق در طول تاریخ است.

از سوی دیگر، اطعام در شب غدیر، تنها یک «کار فردی» نیست. هر خانه‌ای که در آن مؤمنی اطعام می‌شود، نقطه‌ای از نور در جغرافیای ولایت است. همین خانه‌ها، بذرهای جامعه‌ای ولایی و ایمانی را در دل شب غدیر می‌کارند.

خانه‌های روشن با نور محبت

بسیاری از ما تصور می‌کنیم که برای بهره‌بردن از پاداش‌های معنوی، باید کارهای بزرگی انجام دهیم؛ اما فرهنگ اهل‌بیت(علیهم‌السلام) نشان می‌دهد که راه‌های به ظاهر ساده، اما سرشار از نیت خالص، می‌توانند ما را به مقامات بلند برسانند. اطعام یک مؤمن، حتی با لقمه‌ای ساده، می‌تواند ما را در زمره اطعام‌کنندگان فئام‌ها قرار دهد؛ آن‌هم در شبی که سراسر آسمان‌ها آذین‌بسته و درهای رحمت باز است.

جشن‌های خانگی، فرصتی برای نور دادن

حال که عظمت اطعام در شب عید غدیر را دانستیم، چه بهتر از این‌که خودمان میزبان چنین نور و رحمتی باشیم؟
دعوت می‌کنیم شما هم در خانه‌تان، حتی با جمعی کوچک از خانواده یا دوستان، جشن کوچکی برای غدیر برپا کنید. اگر امکانش هست، سفره‌ای ساده برای اطعام چند مؤمن پهن کنید؛ حتی اگر فقط با چای و شیرینی باشد. همین مجلس ساده، در نظر خداوند وزنی فراتر از تصور دارد.

با یک جشن خانگی، خانه‌تان را به نقطه‌ای از نور غدیر تبدیل کنید. به رسم ولایت، به نام حضرت علی(علیه‌السلام)، دل‌هایی را شاد کنید جهت درخواست سخنران جشن خانگی کلیک کنید